Luang prabang naar Pakse (zuid Laos)

Saibadee,

Hier weer een verslagje van ons 2. Het gaat goed met ons, we genieten van Laos. een bijzondere leuke bestemming, met mooie landschappen, prachtige natuur, de mesnen en het eten....kortom alles eigenlijk.

Vanuit Luang Prabang zijn we met de dagbus om 7 uur vertrokken een reisdag naar Vietiane, om daar weer de nachtbus te nemen naar Pakse. De bus ging na 2 keer gewisselt te zijn dus rijden om 5 uur waren we al opgestaan. veel geslapen in de bus. we hadden plekker waar nog geen klein kind tussen zou passen. We dachten ooooh dat word heftig. gelukkig was de bus niet vol en konden we naar achteren. we zaten royaal nu ieder op zijn eigen 2 persoons plekje. Wat ook zo knus was zijn de locals. Een kind van de zieke vrouw ging vrolijk kotsen op 1 meter van ton vandaan, vervolgens deed zij nog steeds mee. ooh wat was ze ziek die vrouw, sneu hoor. Die man moest dat kind verschonen, deed haar kleiding uit, kind weer kotsen en janken, hij schreeuwen... pfff.
Vervolgens was het rustig, man ging eten, de stukken fruit vlogen om Tons oren en je kon zijn vollige maaginhoud zien zo ver ging zijn mond open hahaha. De bus was erg vies, maar goed niet bij nadenken dus, we
waren de enige toeristen in dit krot.
We werden de hele dag geentertaint met Laotiaanse muziek. VRESELIJK!!!!!
Ik werd er helemaal gestoord van, vreselijke synthesyser met een soort mix van karaoke achtig gezang.
Onderweg door heel veel bergen heen naar het zuiden toe. Je ziet hier veel kleine dorpjes rondom de weg. Kinderen spelen, varkens lopen rond, koeien lopen op de weg. Brommers en hier en daar een vrachtwagen.
Toen kregen we een stuk hout tussen de wielen en moesten we stoppen en werd het na een operatie van 20 minuten succesvol verwijderd. Bij de tussenstops komen mensen in de bus erbij of gaan eruit. we hebben snel door dat dit geen express bus is. Op deze tussenstops zie je ieder even snel een plas doen en word er snel een cavia/rat achtig dier aan het spies aangeboden.
Je kan hier eieren eten met het kuikenerin...hmmm ik sla over.

Met pasen dus geen eieren, wel de scrabled eggs bij het ontbijt.

Aankomst in Vientiane en gelijk door van staion noord naar station zuid, we moesten een uurtje rijden nog met de tuk tuk.
Daar in de nachtbus. was prima en best royaal. we hadden een 2 persoons bedje en we waren best uitgerust bij aankomst in Pakse.

Pakse.
Om 7 uur waren we er. even een ontbijtje gedaan en een hotel gepakt. Een klein stadje en een goede uitvalbasis voor diverse dingen. We besluiten een brommer te gaan huren en gaan er een 35 km naar het zuiden mee, richting Wat Phou, een unesco beschermde Kmer paleis/ tempel. Na een aantal tussenstops onderweg bij rijstvelden, en diverse dorpjes zijn we aangekomen bij Champassak. Bij de intree een soort poffertjes gegeten met rijst en mais, was lekker. De tempel/paleis was verassend mooi en leuk, Je krijgt een beetje het idee dat je ver van alles bent doordat de klim naar boven je een heel groot panorama beeld schetst, weinig toeristen is ook leuk.
De klim was afzien door de hitte want het is heeeeeel erg heet merken we denk +40 graden. De terassen zijn met schaduw van de vele bomen heerlijk even. We bezzoeken de tempel brengen wat offertjes en branden wierrook voor alle mensen die ons dierbaar zijn geweest.
Ton en ik besluiten weer verder te gaan en nemen de binnewegen richting Pakse terug. echter is het weer erg raar aan het worden en voor we het weten komt er een fikse windhoos opzetten vanuit de bergen. Alles stuift hier door de droogte dat we niets meer zien. Het lijkt bijna nacht. Vervolgens merken we dat het regenachtig word en schuilen even. Dan willen we richting de "snel" weg, maar dan breekt de hel los hoor, heftige wind, kei harde regen. Snel bij lokale mensen gaan schuilen.
Vriendelijke ontvangst, en waar we bang voor waren bebeurt natuurlijk... Eten krijgen we aangeboden. Het is niet netjes maar we hebben echt geweigerd. Na een uur was het redelijk droog e, we wilde snel voor het donker terug. Na een rit van een uur kwamen we aan in Pakse.
Bij het afrekekn van de brommer een hoop heisa, we dachten al betaalt te hebben maar deze miep zegt van niet. uiteindelijk betaalt om van heel het gezeik af te zijn. We gaan lekker eten...Indiaans.
We eten lekker, ik lekkerder dan Ton. Maar nadat we zien hoe het 1001 dingedoekje gebruikt word besluiten we toch maar daat niet meer te gaan eten.
We boeken een tour en willen naar de Bolaven Plateau morgen.